มะแขว่น (๑๐)

ฮะ ฮะ .. ฮัด เช่ย !!  ฮะ ฮะ .. ฮัด เช่ย !! . มะแขว่นจามติดกันสองครั้ง ขณะกำลังเก็บงานฟุ้ง ๆ บนโต๊ะ หยิบกระดาษที่ใช้ขีดเขียนงานให้ซ้อนกันเป็นตั้ง วางเป็นตับ เคียงข้างกองหนังสือที่ยังต้องใช้ . ฟิ้ววว .. วว .. ว .. . สายลมที่เข้ามาทางหน้าต่าง พัดกระดาษปลิวไป มะแขว่นตามเก็บทีละแผ่น จนถึงแผ่นสุดท้ายที่สงบนิ่งอยู่ใต้โต๊ะ  หยิบมาถือไว้ แล้วสะดุดในใจ มันคือกระดาษที่จัดเตรียมให้เด็ก ๆ ในเช้าวันนั้นนี่นา เห็นลายเส้นสีหวานเป็นภาพดอกบัวบานแย้ม .. โย้เย้ มองแล้วมะแขว่นเผลอยิ้มออกมา พลางคิดถึงช่วงเวลาอันแสนสุขนั้น   . ฟิ้ววว .. วว ..  ว .. . ลมพัดแรงขึ้น และแล้วฝนก็เริ่มลงเม็ด . ฮะ ฮะ .. … Continue reading มะแขว่น (๑๐)